Ik bivakkeer bij vrienden in Utrecht. Een mooie gelegenheid om tussen alle beschaving in het centrum van de stad een paar Vibram Five Fingers Komodo (VFF’s) aan te schaffen. Die had ik in Den Haag nog niet gevonden. Mijn brein steigert even van de prijs. Een paar stukken rubber voor twee netto dagopbrengsten van een buschauffeur! Ik probeer het maar snel te vergeten.
In het huis van mijn gastheren vind ik een fleecejack, een dagrugzakje en een oude opoefiets met een extra slot. Dat is wel nodig in Utrecht. Ik fiets in tien minuten naar het Kromme Rijnpad nabij het stadion van de plaatselijke fc. Het water is hier een veredelde sloot met veel rietkragen en natuur omzoomd. Het pad volgt het oude jaagpad langs de rivier, van Utrecht naar Wijk bij Duurstede, over een afstand van 29 km, waarvan het grootste deel onverhard is. Een makkelijk te vinden supertrail, voor wie klimmetjes niet nodig hoeven. Het pad strekt zich tientallen kilometers uit langs de Rijn door de velden, bosjes, bossen, stukken drooggelegd moeras en ander natuurschoon, dwars door de provincie Utrecht. Een laaglands trailparadijsje. Hier ga ik mijn gorillavoeten dopen.
Enigszins onwennig laat ik mijn gerubberde tenen in het jaagpad bijten. Ze twijfelen even. Makkelijk was het niet om iedere teen in zijn eigen teenslurfje te friemelen. En nu ik blootsvoets met profiel hardloop zoeken mijn voeten even naar de juiste houding. Een complex gewenningsproces. De VFF’s maken kennis met mijn tenen, mijn gorillavoeten maken kennis met een initieel kort stuk asfalt. Al gauw juicht mijn systeem om de VFF’s. Na de prijsakkefietje ervaar ik slechts genot. Het rubber doet wat het moet doen: stabiliteit intact houden, niet ‘stuiteren’, mijn voetzool contact geven met de ondergrond en de tenen redelijke bescherming bieden tegen aanrandingen van harde stukjes oneffen pad.
Kort en goed: Het lopen was heerlijk. Het jaagpad was mooi leeg vanwege een aanhoudende motregen en veel grauwheid. Ik verliet het pad ergens in de buurt van Fort Rhijnauwen, om via het Pannekoekenhuis bij Bunnik en het Landhuis Amelisweerd weer terug te keren naar het jaagpad. Een zeer mooi en afwisselend trailpotentieel in de achtertuin van de Utrechtse loper.
De gorillavoeten krijgen van mij een tien. Ik moet ze nog eens testen op technisch terrein, maar wie voor stabiliteit gaat moet deze apparaten zeker eens uitproberen. Daarbij wel een kleine waarschuwing. Ik loop regelmatig op blote voeten en kon zaterdag probleemloos vijf kwartier mijn gorillavoeten inwijden. Ik denk dat schoenlopers wat meer aanpassingstijd in acht moeten nemen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten