Maasdal volgooien!
Maling
De berg glijdt onder mijn zolen vandaan. Ik loop net buiten het pad om een omgevallen boom te omzeilen. De vivaqua zigzag naar beneden is op dit stuk zo steil dat ik met een uitgestrekte arm bijna de grond raak op schouderhoogte. Ik glijd een stuk uit over de losse stenen en kom een boom lager pas weer tot stilstand. Het is op deze manier meer droogskiën dan hardlopen.
Dit moet een van de steilste paden uit de omtrek zijn. Vivaqua heeft een aantal rechte strepen door het landschap getrokken voor ondergrondse hoofdleidingen voor toevoer van water naar Brussel. Dit geeft toegang tot bijzonder prettige hoogteverschillen. Naar boven moeilijk renbaar, en ook bergaf goed voor stevige meters.
Na het bruggetje over de sloot stuit ik op een gesloten hek. Een buurvrouw ziet me als een verwilderd beest een uitgang zoeken en biedt soelaas via haar tuin. Ik kniel voor haar en ren door. De vrouw haalt met een combinatie van gêne en geamuseerdheid haar schouders op. Het blijft plezant om rechtgeaarde Walen in de maling te nemen. Knipoog.
De afdaling is het slothoofdstuk van een ochtendje lopen, dat begon met de club, na anderhalf uur ontaardde in een lange saaie tussensprint langs de Maas met Christian en Christophe, waarna het uiteindelijk weer leuk werd op weg naar Tricointe en de Gayolle. Saaie boel, daar aan de Maas, maar Christophe lijkt er behoorlijk door aangetrokken. Volgende week maar weer eens noordwaarts.
http://www.runmap.net/route/827969
Geen opmerkingen:
Een reactie posten