sunset

Het liep

Licht

We lopen voor de zon uit. Nicole met nieuwe schoenen voorop. 't Gaat te hard', 'Wat?' 'TE HARD!' van start. Het zal de herfst zijn. Prachtig mooie rode bomen, veeg licht, fraaie schijnsels, de dag neemt af.

De helling op naar Dorinne, Nicole tempert snelheid. De zon haalt haar in. Ik ook. We trekken door. Het bos uit, asfalt naar beneden en weer naar boven. De zon zakt. Dan de holle weg met losse keien naar boven, low speed, no speed, Nicole wandelt verder, te steil. Het pad is bezaaid met een tapijt van herfstbladeren in alle kleuren. Een plateau verder heel veel uitzicht in het laatste tegenlicht. Het bos weer in, Nicole naar links naar huis, en ik weer naar boven. Naast mij doemt even een ruiter op, sprint voorbij. Zijn knol dan. Ik loop langs het terrein van de grote paardenboerderij. Het duistert in het bos, een minuut of tien, mijn ogen moeten even wennen. Ik ruik zwammen, een vochtig woud, zoete geuren van afstervende natuur. Ik mis een zijspoor richting Crupet, hoor links van mij iets groots, iets wilds. Het springt de opkomende duisternis in. Een alternatief pad, een beetje creatief en gezocht. Het pad stopt, ik ga door. Hinkstapsprong naar beneden, veel bos blijft aan me kleven. Dan Crupet toch, asfalt. Een stevig klimmetje verder door naar Ronchinne, dan de makkelijke optie via het karrespoor nu toch maar. Een knie protesteert wat. Het wordt moe. Twee uur twintig zegt het horloge. Tijd om terug te keren. Afdalen langs het bord Acces Interdit, niet origineel, verboden toegang. En ik had ook al drie keer 'Chasse' genegeerd. Ze jagen ook altijd op de verkeerde momenten, kan ik daar wat aan doen? De zon slaapt nu, de duisternis dient zich aan. In laat schijnsel loop ik door Bauche, het stationnetje, de hond die aan het gas moet, het laatste asfalt, het chateau, het modderige pad naar huis. Tis weer gedaan, het licht stopt er nu definitief mee.

http://www.runmap.net/route/724642