Kerstbier!

Op zoek naar het ultieme rondje in de buurt, deel 1...

Nova Wallonia

Het is mooi, vlagen neerdwarrelende helgele en bronsrode blaadjes. Het uiteenvallen in rood zwart en geel staat symbool voor een staat in verval... Mooi ook het laatste zomertijdlicht. Even nog een blauwluchtige namiddag. Bij de brouwer de eerste kerstbieren van dit jaar gekocht. Christmas beer, in goed Frans. Een aanrader, raad ik mezelf aan...

Nicole arriveert om één minuut voor vier. Haar rode vuurflitsen aan en op weg! We gaan op zoek naar de GR 126. Op de kaart vond ik sporen van deze route, die vermoedelijk ergens tussen Godinne en Houx loopt. We warmen op via Vernatte en Mont, de eerste helling. Nic op kop, ik tuf er wat achteraan. Inmiddels een jachtkalender op internet gevonden. Dat maakt routeplanning wat makkelijker. In de verte wordt geschoten, maar wij laveren moeiteloos tussen de boze 'chasse a battue' aankondigingen voor morgen door. Hier nabij Tricointe is het oppassen voor de jagers. Dit jachtdomein wordt leeggeschoten door hoge heren uit BRX en omgeving...

Na een klein uur kruisen we de GR. Volgens mijn berekeningen gaat het naar rechts richting Namen en links richting Dinant. We nemen de zuidelijke optie en volgen de weg via het gehuchtje Tricointe naar Evrehailles. De Bocq over het plateau op. Voor de verandering de Gayolle eens niet via het asfalt, maar in een rechte lijn naar boven door het bos, deels via het waterleidingbedrijf (vivaqua) tracé. Het laatste stuk gaat zo steil naar boven dat ik bijna naar mijn ijsbijlen grijp. Het is meer 'drytooling' dan hardlopen. Blij dat het de afgelopen dagen droog is geweest, anders was het een glijbaan geworden. Behoorlijk zweten dus, en een mooi moment om de theorie van Gi over trailvoeding bergop te testen. 'Bergop gaat het langzamer dus kun je beter je voer verteren', luidt deel één van die theorie. En 'winegumes glijden lekker weg en bevatten veel koolhydraten', aldus een van zijn zijtheorietjes. We testen of Hema winegums de theorie onderbouwen. Qua smaak vind ik ze niet optimaal, maar ze glijden inderdaad makkelijk weg, geholpen door de zwaartekracht op deze glijhelling door het bos. We testen er gelijk maar een handjevol.

Boven een waanzinnig uitzicht over de Naamse hardsteenmijn, waarlangs we naar boven zijn komen lopen. Een bizar industrieeel panorama met een gelig randje herfstkleuren. Dan passeert onze GR Evrehailles op weg naar de kasteelruines van Poilvache. Best handig, niet nadenken over de route die je neemt, maar een beetje schaapachtig de rood witte markeringen volgen. Een vorm van gecontroleerd dwalen eigenlijk. Bij Poilvache dalen we steil af naar Houx aan de Maas. Ik ben een beetje verbaasd dat we de GR kunnen blijven volgen tot Blocmont, tot de plek waar we afgelopen zondag eindigde na ons verdwaalavontuurtje vanaf Montaigle. Ik krijg een lumineus idee voor een nieuw rondje waarbij twee stukken verschillende GR aan elkaar te koppelen zijn, een rondje van chateau naar ruine naar chateau naar ruine. Een afstand van rond de 20 mijl, een goed voornemen om dit soort mooie routes in mijlen uit te drukken, kun je in ieder geval rond de 20 blijven. Ook qua 'denivellé' vast een aardig rondje. Toch maar eens snel met Chouchou overleggen...

In Blocmont moet ik even bijkomen. De motor hapert. Nog wat winegumes en een paar slokken water. De schemer zet in, nog een klein half uur voor de boeg, schat ik. Als we weer vlot zijn getrokken en wat tempo maken, draait Nicole beter dan ik. Misschien toch een ander merk winegums uitproberen? Vlak voor de hoofdlamp zou moeten worden ontstoken kruisen we onze beek. Thuis is op loopafstand...

http://www.runmap.net/route/742179